علمی-اجتماعی
|
||||||||||||||||
دو شنبه 29 آذر 1395برچسب:, :: 1:4 :: نويسنده : شمیلا سیامکی
ظرف ١٠ سال گذشته، توجه عمومی به روان شناسی مثبت افزایش یافته است. امروزه، افراد بیشتر و بیشتری به جستجوی اطلاعات در زمینه این که چگونه می توانند رضایت مندی بیشتری در زندگی کسب کنند و به حداکثر توانایی های بالقوه خود دست یابند، می پردازند. در سال ٢٠٠٦، واحد درسی روان شناسی مثبت در دانشگاه هاروارد، محبوب ترین کلاس دانشگاه شد. برای درک بهتر رشته روان شناسی مثبت، ضروری است که ابتدا به یادگیری تاریخچه، نظریه های عمده و کاربردهای آن بپردازیم
سلیگمن پیشرو این جنبش،معتقد است که این روانشناسی،روانشناسی قرن بیستو یکمی است که بجای تاکید صرف بر آسیبشناسی و بیماری به دنبال شناسایی و افزایش توانمندیها،سامانههای اجتماعی بهینه و ایجاد شادی و رضایت از زندگی در افراد و جوامع میباشد.روانشناسی مثبت دارای سه حیطه اصلی:1-هیجانات مثبت،2-خصیصههای مثبت افراد،3-نهادها و سازمانهای مثبت میباشد.این حوزه بدون انکار آسیبشناسی روانی با یک رویکرد کل نگر که به طور مساوی هم به تجارب منفی و هم تجارب مثبت اهمیت میدهد به دنبال ایجاد پیشگیری مثبت و رواندرمانی مثبت میباشد،به همین علت روانشناسان مثبتگرا در مقابل DSM-IV یک نظام طبقهبندی به نام CSV به وجود آورد که به شناسایی و طبقه بندی توانمندیهایی که در انسان برخلاف بیماری عمل میکند،در 6 حیطه،میپردازند.
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پیوندهای روزانه پيوندها
تبادل
لینک هوشمند
نويسندگان
|
||||||||||||||||
|